Vorig jaar stapte ik voor het eerst binnen bij Juntos. Toentertijd zat ik in een moeilijke periode waarin het niet goed met me ging.
Bij Juntos kwam ik terecht in een warm bad; vanaf het eerste moment voelde ik me welkom, gehoord en inmiddels is het een tweede thuis geworden. De afgelopen tijd ben ik – mede dankzij Juntos – uit het diepe dal geklommen en kan ik zeggen dat het goed met me gaat. De gesprekken, de vertrouwdheid en de gezelligheid zijn elke keer weer speciaal. Je wordt gezien als mens, persoon en niet als nummer of eetstoornis; iets dat ik in de reguliere hulpverlening vaak miste.
Het contact met de lotgenoten, maar ook de creatieve activiteiten: het gaat niet over eten of de ‘problemen’ die we hebben, maar toch is er ook ruimte om het daar wel over te hebben. We lachen en hebben plezier, maar soms bespreken we ook zwaardere onderwerpen, steunen we elkaar en vallen er tranen. Alles is goed en alles is oké.
Ik ben blij en dankbaar dat ik Juntos heb gevonden en ga er niet meer weg!